Ελληνικοί τόποι

ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΤΟΠΟΙ (2007)

Ο Βαρλάμης ένοιωθε την ενέργεια και τις πηγαίες δυνάμεις των ελληνικών τόπων και κατάφερε να το εκφράσει, ξεκινώντας από τον αγαπημένο του μυστηριακό τόπο της Σαντορίνης, σε μια μεγάλη σειρά πινάκων του. Είχε ταξιδέψει από την Θράκη και την Ήπειρο μέχρι την Κρήτη και τα Δωδεκάνησα και τις βιωματικές εικόνες που μάζευε και κρατούσε βαθιά μέσα του, τις συγκέντρωσε σε μια μεγάλη συλλογή με τίτλο “ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΤΟΠΟΙ”.

Παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Γκαλερί ORIOL στο Μόναχο της Γερμανίας (2006) και εν συνεχεία, το 2007, στην Αθήνα στο ξενοδοχείο ΑΣΤΕΡΑΣ της Βουλιαγμένης σε συνεργασία με την γκαλερί TITANIUM. Παρουσιάσεις των έργων έγιναν επίσης σε μεγάλα ξενοδοχεία στη Χαλκιδική και τη Θάσο.

ο ίδιος γράφει..

Το να ζωγραφίσει ένας Έλληνας τοπία της πατρίδας του, δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Πολλοί παράγοντες δυσκολεύουν την αποτύπωση, γιατί στην ουσία οι τόποι μας είναι βαθιά μέσα μας γραμμένοι κι αυτή η συναισθηματική σχέση δυσκολεύει μια προβολή σε μια εικόνα. Κι ύστερα με ποια μέθοδο; Ιμπρεσσιονιστική, ρεαλιστική, μεταμοντέρνα;. … Τα τοπία μου τα σκεφτόμουνα πολλά χρόνια. Τώρα στα χρόνια της ωρίμανσης φάνηκαν μπροστά μου σαν ορόσημα, σαν φωτοστέφανα μιας χωματένιας ζωής. Ήθελα να τα κάνω να λάμψουν, έστω μια φορά, μια νύχτα σαν τις πυγολαμπίδες, σαν τους μετεωρίτες.

Ε. Βαρλάμης

τι είπαν..

… φύση και πολιτισμός λοιπόν, ό,τι μας περιβάλλει και πάντοτε περιέβαλε εμάς τους ανθρώπους, δεν απεικονίζεται απλά νατουραλιστικά ή ρεαλιστικά. Τα νατουραλιστικά και τα πολιτισμικά φαινόμενα συνοδεύονται κατά κάποιο τρόπο με αισθήματα. Εδώ υπάρχει η χαοτική φύση, η πρωτόγονη φύση, αλλά επίσης η ειρηνευμένη φύση και φυσικά μια ηρωικά φορτισμένη, μια με λυρική διάθεση φύση ή με το αντίθετο ζευγάρι που ίσως ταιριάζει για να χαρακτηρίσει καλύτερα αυτό τον κύκλο: υπάρχει μια διονυσιακή αλλά και μια απολλώνια φυσική ματιά...