Η κάθε πρόταση είναι και ένα κεφάλαιο θα μπορούσαμε να πούμε. Σε πολλά σημεία η γραφή γίνεται σουρεαλιστική που δεν μπορεί να κατανοηθεί μόνο με τη λογική. Υπάρχει μία δυναμική πλοκή και στο τέλος μία κορύφωση του έργου.
Το βιβλίο εκφράζει ακόμα την ιδιαίτερη αγάπη του Βαρλάμη για το νησί της Σαντορίνης. Σε όλες της μορφές της τέχνης του (ζωγραφική, αρχιτεκτονική, λογοτεχνία) καταπιάνεται με το νησί αυτό του Αιγαίου που τον είχε συνεπάρει και εμπνεύσει.