Τα χαλιά του Βαρλάμη

Από τα πρώτα αντικείμενα που συνέλαβε, σχεδίασε και υλοποίησε στο χώρο του design ο Βαρλάμης, ήταν τα χαλιά. Σχεδίασε την μεγάλη συλλογή «ΤΑ ΧΑΛΙΑ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ», μία σειρά με περισσότερα από 100 διαφορετικά χειροποίητα χαλιά τα οποία υφαίνονται στην Ινδία και το Νεπάλ με την παραδοσιακή τεχνική του Θιβέτ και φυσικές πρώτες ύλες.

Ο Βαρλάμης θεωρούσε ότι ένα χαλί που μπαίνει μέσα στο σπίτι γίνεται μια εστία αγάπης και απαλότητας που ενεργοποιεί την όραση και την αφή και εκφράζει μια πνευματική ποιότητα που ανοίγει διάλογο με την ιστορία της τέχνης και τα μεγάλα ρεύματα της εποχής μας. Γίνεται έτσι φορέας μιας πολύτιμης πνευματικής ενέργειας που βοηθά τους ανθρώπους να εξοικειωθούν με τα σύμβολα και τις εικόνες της σύγχρονης γλώσσας και να γεφυρώσουν έτσι την απόσταση τους με τους καλλιτέχνες και τη σύγχρονη τέχνη που τόσο δραματικά εκφράστηκε τον περασμένο αιώνα.

Πίστευε ότι ένα χαλί που μπαίνει σε ένα κατοικημένο χώρο δημιουργεί μια καινούργια ισορροπία με τα άλλα αντικείμενα του περιβάλλοντος και ανανεώνει τις σχέσεις τους όπως είναι η σχέση των επίπλων μεταξύ τους, των επίπλων προς το χαλί, προς τις κουρτίνες, προς τα χρώματα. Ένα ισορροπημένο αίσθημα στον χώρο του σπιτιού έχει κάτι ανάλογο με τη μουσικότητα μιας συμφωνίας που κάνει δυνατή την πολυπλοκότητα και την πολλαπλότητα.

ο ίδιος γράφει..

«Αναμφίβολα η πνευματικότητα προωθεί σταθερά μια τάση να δημιουργείται απόσταση και υπεροχή, να ορίζονται όλα με ακρίβεια. Αναμφίβολα η γνώση είναι πάντα σε θέση ισχύος. Όμως εγώ έχω μεγάλη όρεξη, να διηγούμαι απλά πράγματα, πολύ περισσότερο από καρδιάς παρά απ’ το κεφάλι. Πιο ευχάριστα τραγουδώ. Τα χαλιά μου είναι μικρά αφηγήματα, μικρές σύντομες ιστορίες. Κάθε χαλί διηγείται την ιστορία του και θέλει να επηρεάσει την ψυχική διάθεση. Σα σκηνικό μιας μικρής ατμοσφαιρικής ιστορίας. Ο δρόμος μου είναι ακριβής και χωρίς καμιά σύγχυση. Ο καθ. Schwanzer, που έκτισε τα κτήρια της BMW στο Μόναχο, με τον οποίο είχα τη ευκαιρία να συνεργαστώ για μεγάλο διάστημα, ήταν ο βοηθός του Josef Hofmann. Ο prof. Schlesinger, ο καθηγητής μου στην Ανωτάτη Σχολή Εφαρμοσμένης Τέχνης, ανήκε στον κύκλο της σχολής του Otto Wagner. Αυτό το αίσθημα για τη ζωή, που μας προσφέρει η Σχολή της Βιέννης, το ανακάλυψα μέσα από ζωντανούς ανθρώπους. Επίσης την περίοδο που δίδασκα στην Ανωτάτη Σχολή για Εφαρμοσμένη Τέχνη, πειραματίστηκα σταθερά για να πάω παραπέρα αυτή την παράδοση…»

Ε. Βαρλάμης

τι είπαν..

“…Τα χαλιά του Βαρλάμη, αυτές τις εικονογραφημένες συνθέσεις του, θα μπορούσε κανείς να τα δει σαν το τοπίο του Κήπου της Εδέμ. Σαν ένα μικρόκοσμο, που αποτελείται απο στοιχειώδη σχήματα που μοιάζουν με τις συλλαβές ενος κωδικοποιημένου χειρόγραφου, ή σαν κάτι που έμενε θαμμένο για πολύ καιρό στα κατάβαθα της μνήμης μας. …τα υλικά του δεν περιέχουν κανένα βάρος, καμία προσπάθεια. Όλα προέρχονται απ’ την αγνή και εκλεπτυσμένη αισθητική της «Βιεννέζικης Σχολής». Το οργανικό μετασχηματίζεται σε κάλλος. Ευανάγνωστο και απόλυτα καλλιτεχνικό. Και καθώς βλέπεις και παραμένει η ματιά σου πάνω σ’ αυτές τις εικόνες, η απλή αλήθεια τους διεισδύει μέσα σου. Έργα, φτιαγμένα για τις αισθήσεις. Εικόνες που προσφέρουν λαμπρότητα και ζωντάνια γεμίζουν την καθημερινή ζωή με ευχαρίστηση…”